- Strona główna
- »
- Matczyne Królestwo
- »
- Życie chrześcijanina jest naśladowaniem
sobota, 6 października 2007
Chrystusa ukrzyżowanego i zmartwychwstałego”
Dźwiganiem krzyża dajemy świadectwo przynależności do Ciała Chrystusowego. Krzyż Jego święty raniąc Najświętsze Ciało, stał się dla nas, drogą do wolności. Wyrzekłszy się tego co łatwe w życiu, co tylko przyjemne, a z wiarą niosąc udręki dnia codziennego, przybliżamy niegodnie, do naszego Stwórcy. Gdyby była lepsza droga do Ojca, On – Jezus wskazałby nam ją na pewno. Dał świadectwo Swej Świętej Męki. Na glebie użyźnionej Krwią Przenajświętszą, rosną pokolenia świętych naszego Kościoła. Jakże cudowne świadectwo dźwigania krzyża, dał nam nasz Ojciec Święty. Po 2000-lat Dobry Bóg chciał przypomnieć Ofiarę Swojego Syna, ukazując nam jak godnie znosić trudy i cierpienia. Ile dobrego można zdziałać już tu na ziemi, ochotnie dźwigając ciężar swego przeznaczenia. Przejawem rodzicielskiej miłości nie jest ciągłe chronienie dziecka, przed trudem. Miłością jest dobre przygotowanie i w odpowiednim momencie wskazanie odpowiedniej drogi, którą podążać powinno, aby osiągnąć w życiu coś dobrego. To samo czyni Bóg Ojciec... Matka Boska troszczy się o nas: kochając, pomagając, pielęgnując – przygląda się naszemu „wzrostowi”. A kiedy nadchodzi odpowiednia chwila, Dobry Bóg wskazuje drogę. Drogę cierpienia, a wiec najlepszą do osiągnięcia „czegoś” dobrego. Mówi nam jednocześnie „nie lękajcie się, Ja jestem z Wami”. Trzymając Boga za rękę i nie wypuszczając „z dłoni” Maryi, czego możemy się lękać? Modlitwą, uczynkami miłosierdzia wspierajmy się wspólnie, idąc przez golgotę, czy to: wielodzietnej matki, osamotnionej wdowy, niepełnosprawnej osoby, zdradzanej żony, czy męża, oczernianego człowieka, skrzywdzonej sieroty, wyśmianej sąsiadki. Zmartwychwstanie jest w Jezusie Chrystusie, a my wiemy, że wszyscy zmartwychwstaniemy.
Życie chrześcijanina jest naśladowaniem
„Życie chrześcijanina jest naśladowaniemChrystusa ukrzyżowanego i zmartwychwstałego”
Dźwiganiem krzyża dajemy świadectwo przynależności do Ciała Chrystusowego. Krzyż Jego święty raniąc Najświętsze Ciało, stał się dla nas, drogą do wolności. Wyrzekłszy się tego co łatwe w życiu, co tylko przyjemne, a z wiarą niosąc udręki dnia codziennego, przybliżamy niegodnie, do naszego Stwórcy. Gdyby była lepsza droga do Ojca, On – Jezus wskazałby nam ją na pewno. Dał świadectwo Swej Świętej Męki. Na glebie użyźnionej Krwią Przenajświętszą, rosną pokolenia świętych naszego Kościoła. Jakże cudowne świadectwo dźwigania krzyża, dał nam nasz Ojciec Święty. Po 2000-lat Dobry Bóg chciał przypomnieć Ofiarę Swojego Syna, ukazując nam jak godnie znosić trudy i cierpienia. Ile dobrego można zdziałać już tu na ziemi, ochotnie dźwigając ciężar swego przeznaczenia. Przejawem rodzicielskiej miłości nie jest ciągłe chronienie dziecka, przed trudem. Miłością jest dobre przygotowanie i w odpowiednim momencie wskazanie odpowiedniej drogi, którą podążać powinno, aby osiągnąć w życiu coś dobrego. To samo czyni Bóg Ojciec... Matka Boska troszczy się o nas: kochając, pomagając, pielęgnując – przygląda się naszemu „wzrostowi”. A kiedy nadchodzi odpowiednia chwila, Dobry Bóg wskazuje drogę. Drogę cierpienia, a wiec najlepszą do osiągnięcia „czegoś” dobrego. Mówi nam jednocześnie „nie lękajcie się, Ja jestem z Wami”. Trzymając Boga za rękę i nie wypuszczając „z dłoni” Maryi, czego możemy się lękać? Modlitwą, uczynkami miłosierdzia wspierajmy się wspólnie, idąc przez golgotę, czy to: wielodzietnej matki, osamotnionej wdowy, niepełnosprawnej osoby, zdradzanej żony, czy męża, oczernianego człowieka, skrzywdzonej sieroty, wyśmianej sąsiadki. Zmartwychwstanie jest w Jezusie Chrystusie, a my wiemy, że wszyscy zmartwychwstaniemy.
md