Sanktuarium Macierzyństwa Najświętszej Marii Panny w Dziekanowicach

wtorek, 3 lipca 2007

Św. Szymon z Lipnicy

Po śladach Świętych

Szymon urodził się około 1438 r. w Lipnicy koło Bochni w ubogiej rodzinie, jako syn Grzegorza i Anny. Ojciec był piekarzem. Szymon już w dzieciństwie odznaczał się niezwykłą pobożnością i pragnieniem zdobywania wiedzy. Po ukończeniu szkoły parafialnej i studium przygotowawczego z zakresu szkoły średniej zapisał się na wydział nauk wyzwolonych Akademii Krakowskiej, którą ukończył w roku 1457 z tytułem bakałarza. W tym samym roku wstąpił do bernardynów, których sprowadził do Polski i założył ich pierwszy klasztor w Krakowie 4 lata wcześniej św. Jan Kapistran. Po roku nowicjatu Szymon złożył śluby zakonne. W Krakowie odbywał swoje studia teologiczne i po roku 1460 otrzymał święcenia kapłańskie.
Szymon z pewnością wyróżniał się cnotą, wiedzą i powagą, skoro już kilka lat po święceniach (1465) został wybrany gwardianem konwentu w Tarnowie, a następnie został powołany na urząd kaznodziei w Krakowie. Urząd ten w zakonie franciszkańskim był zawsze w wysokim poważaniu. Wybierano na to stanowisko wyjątkowo zdolnych zakonników. Jak podają jego biografowie, Szymon był nie tylko kaznodzieją z urzędu, ale przede wszystkim z powołania. Obowiązek ten sprawował przez kilkanaście lat, aż do śmierci, będąc nie tylko kaznodzieją zakonnym, ale przede wszystkim katedralnym. Dotąd ten zaszczytny i odpowiedzialny urząd pełnili wyłącznie dominikanie i profesorowie teologii Akademii Krakowskiej. Szymon był pierwszym, który przełamał tę tradycję jako bernardyn. Kazania w katedrze wygłaszano do elity umysłowej Krakowa w języku łacińskim. O wielkiej powadze, jaką się cieszył Szymon wśród swoich współbraci, świadczy i to, że został wybrany wraz z kilkunastu innymi bernardynami delegatem prowincji polskiej, na uroczystości przeniesienia relikwii założyciela zakonu, św. Bernardyna, do nowego kościoła wystawionego ku jego czci w Akwilei. . Przez pewien czas Szymon pełnił także funkcję komisarza prowincjała i w jego imieniu wizytował niektóre konwenty prowincji.

W roku 1474 został wybrany na kapitule prowincji delegatem na kapitułę generalną do Pavii.
Wielkim wydarzeniem w jego życiu była pielgrzymka do Ziemi Świętej (1478/1479). Odbył ją korzystając z okazji, że był uczestnikiem kapituły generalnej w Pavii.
W zakonie odznaczał się surowością życia, nabożeństwem do Najświętszego Sakramentu i Matki Bożej. Umarł posługując chorym, podczas zarazy w Krakowie 18 lipca 1482 r. Został pochowany w kościele klasztornym pod wielkim ołtarzem, wraz ze szczątkami Tymoteusza i Bernardyna, zmarłych w opinii świętości.
W 1488 r. bł. Władysław z Gielniowa, sprawujący wówczas funkcję prowincjała, na podstawie specjalnego breve papieża Innocentego VIII dokonał przeniesienia relikwii Szymona do osobnej kaplicy kościoła, co było wówczas uważane za formalną beatyfikację. Odtąd bowiem można było słudze Bożemu oddawać cześć publiczną. Grobowiec Szymona nawiedzali liczni pielgrzymi, a nagromadzone wota były dowodem jego skutecznego orędownictwa. Zaraz po jego śmierci miało miejsce aż 377 cudownych uzdrowień i łask.
Beatyfikacji Szymona z Lipnicy dokonał papież Innocenty XI 24 lutego 1685 roku.
Starania o kanonizację rozpoczęto oficjalnie w latach 70-tych XVIII w. Ówczesny król Polski Stanisław August Poniatowski wystąpił z pismem do Stolicy Apostolskiej w tej sprawie, jednakże starania o kanonizację zostały przerwane ze względów politycznych na długie lata aż do zakończenia II wojny światowej. Wznowienie procesu kanonizacyjnego nastąpiło w 1948 r., jednakże sytuacja polityczna w kraju i utrudnione kontakty z Watykanem proces ten spowolniły. Ostatecznie jednak pod koniec roku 2006 papież Benedykt XVI wydał dekret zezwalający na kanonizację bł. Szymona z Lipnicy.
Kanonizacja odbyła się 3 czerwca br. w Watykanie.

S.D.

   Dzień wspomnienia w kalendarzu liturgicznym Szymona z Lipnicy przypada 18 lipca. W tym roku będzie to środa. Tak więc już za kilkanaście dni będziemy czcić Go jako świętego. Pragniemy na ten dzień sprowadzić do naszej Parafii relikwie św. Szymona, by Jego obecność wśród nas mobilizowała nas do większej miłości bliźniego i gorliwości w wierze. Ufamy też iż Jego wstawiennictwo u Boga będzie nam pomocne w przezwyciężaniu naszych codziennych kłopotów i problemów z jakimi się zmagamy.

ks. Proboszcz