- Strona główna
- »
- Matczyne Królestwo
- »
- Człowiek się zgubił...
sobota, 14 października 2006
Prawda o kresie dziejów świata została jasno przekazana w Ewangelii, zarówno w wymiarze grozy, jak i nadziei. Grozę ujawnia najpełniej tajemnica krzyża stojącego na Golgocie, nadzieję - tajemnica zmartwychwstania Jezusa. W skali społecznej grozę ujawnia zburzenie Jerozolimy, dokonane przez Tytusa w roku 70, a więc w niespełna 40 lat po zapowiedzi tego wydarzenia przez Mistrza z Nazaretu. Precyzyjna realizacja Jego słów, dotyczących zniszczenia Jerozolimy, jest gwarancją realizacji wszystkich zapowiedzi, jakie podał o kresie dziejów świata.
Grozę wprost kosmicznej katastrofy, która położy kres życiu naszej planety, zwycięży pokój wyznawców Chrystusa, czekających na spotkanie z Nim i przejście do nowego świata. To ta pewność realizacji słów Jezusa pozwala podnieść głowę i z radością oczekiwać na nasze zbawienie. Dramatyczna prawda o końcu świata jest przekazana w Ewangelii z pomyślnym zakończeniem dla jej bohaterów, czyli ludzi wierzących Chrystusowi. Podobnie jak w filmach - ukazujących dramat płonącego wieżowca, pękającej zapory wodnej, trzęsienia ziemi niszczącego wielomilionowe miasto czy zatonięcia statku, obserwuje się śmierć wielu ludzi i ostateczne ocalenie bohaterów - tak będzie z kresem istnienia naszej planety, zapowiedzianym w Ewangelii. Bohaterzy zostaną ocaleni, bo w obliczu kataklizmu nie wpadną w popłoch i nie popełnią błędów, gdy ludzie mdleć będą ze strachu i bezradnie szukać ocalenia tam, gdzie go znaleźć nie można.
Początek Adwentu to czas sposobny do uważnego czytania tekstów Pisma Świętego, zapowiadających koniec świata. Należy uważnie rozważyć opis potopu, relację o zniszczeniu Sodomy i Gomory, zapowiedzi o zniszczeniu Jerozolimy. Pisma proroków dostarczają również wiele cennych uwag na ten temat. Wszystkie te wypowiedzi odczytać należy jako ostrzeżenie. Jeśli telewizja podaje drastyczny obraz tragedii na drodze, w górach czy w wodzie, czyni to w tym celu, by wezwać do maksymalnej ostrożności i odpowiedzialności. Celem tego typu publikacji jest troska o to, by nie dopuścić do podobnej tragedii. Podobnie, gdy Jezus mówi o dramatycznych wydarzeniach, które nieuchronnie nadejdą, ma na uwadze nasze dobro, chce nas przygotować do trudnych sytuacji, byśmy umieli w nich zachować spokój i postępować mądrze.
Cała eschatologia przekazana w Ewangelii dobrze harmonizuje z danymi współczesnej nauki. Przemijalność świata, a zwłaszcza życia na naszej planecie, jest faktem bezspornym. Jedynie krótkowzroczny człowiek nie chce się z nim liczyć Zbawienia dostąpią jedynie mądrzy, którzy dostosują swe życie dokładnie do instrukcji podanej przez Jezusa. Człowiek się zgubił. Trzeba, by kaznodzieje, katecheci, wychowawcy przekazali pełną ewangeliczną prawdę o końcu świata. W jej bowiem świetle zagubiony człowiek może odnaleźć drogę swego ocalenia.
Ks. Edward Staniek
Człowiek się zgubił...
W książce pt. „Przekroczyć próg nadziei”, która jest niezwykle ciekawym i cennym wywiadem z Ojcem Świętym, dziennikarz stawia pytanie o sposób przekazu współczesnemu pokoleniu prawdy o czekającym nas końcu świata. Jan Paweł II - mając na uwadze przepowiadanie, w którym dominował lęk - zwraca uwagę na pełne nadziei podejście do eschatologii, ukazane w dokumentach Soboru Watykańskiego II. Podkreśla jednak, że we współczesnym przepowiadaniu prawd eschatologicznych ujawnia się zagubienie człowieka. Wypowiada wówczas szokujące słowa: "Człowiek się zgubił, kaznodzieje się zgubili, katecheci się zgubili, wychowawcy się zgubili. Nie mają już odwagi straszyć piekłem. Może nawet słuchacze przestali się go bać" (s. 138-139). Ewangeliczna prawda o kresie dziejów ludzkości i naszej odpowiedzialności za jej los jest jak światło latarni morskiej wskazujące bezpieczną drogę do portu. Jej sygnał składa się z wieści budzących trwogę i wieści pełnych nadziei. Sposób rozłożenia akcentów lęku i radości przypomina zmianę częstotliwości światła latarni morskiej. Doświadczony żeglarz zna jej język i z łatwością przy pomocy tego światła odnajduje drogę do portu. Jeśli taka latarnia gaśnie, albo wydaje błędne sygnały, żeglarz się gubi, a jego droga staje się bardzo niebezpieczna, bo z każdym metrem grozi tragedią.Prawda o kresie dziejów świata została jasno przekazana w Ewangelii, zarówno w wymiarze grozy, jak i nadziei. Grozę ujawnia najpełniej tajemnica krzyża stojącego na Golgocie, nadzieję - tajemnica zmartwychwstania Jezusa. W skali społecznej grozę ujawnia zburzenie Jerozolimy, dokonane przez Tytusa w roku 70, a więc w niespełna 40 lat po zapowiedzi tego wydarzenia przez Mistrza z Nazaretu. Precyzyjna realizacja Jego słów, dotyczących zniszczenia Jerozolimy, jest gwarancją realizacji wszystkich zapowiedzi, jakie podał o kresie dziejów świata.
Grozę wprost kosmicznej katastrofy, która położy kres życiu naszej planety, zwycięży pokój wyznawców Chrystusa, czekających na spotkanie z Nim i przejście do nowego świata. To ta pewność realizacji słów Jezusa pozwala podnieść głowę i z radością oczekiwać na nasze zbawienie. Dramatyczna prawda o końcu świata jest przekazana w Ewangelii z pomyślnym zakończeniem dla jej bohaterów, czyli ludzi wierzących Chrystusowi. Podobnie jak w filmach - ukazujących dramat płonącego wieżowca, pękającej zapory wodnej, trzęsienia ziemi niszczącego wielomilionowe miasto czy zatonięcia statku, obserwuje się śmierć wielu ludzi i ostateczne ocalenie bohaterów - tak będzie z kresem istnienia naszej planety, zapowiedzianym w Ewangelii. Bohaterzy zostaną ocaleni, bo w obliczu kataklizmu nie wpadną w popłoch i nie popełnią błędów, gdy ludzie mdleć będą ze strachu i bezradnie szukać ocalenia tam, gdzie go znaleźć nie można.
Początek Adwentu to czas sposobny do uważnego czytania tekstów Pisma Świętego, zapowiadających koniec świata. Należy uważnie rozważyć opis potopu, relację o zniszczeniu Sodomy i Gomory, zapowiedzi o zniszczeniu Jerozolimy. Pisma proroków dostarczają również wiele cennych uwag na ten temat. Wszystkie te wypowiedzi odczytać należy jako ostrzeżenie. Jeśli telewizja podaje drastyczny obraz tragedii na drodze, w górach czy w wodzie, czyni to w tym celu, by wezwać do maksymalnej ostrożności i odpowiedzialności. Celem tego typu publikacji jest troska o to, by nie dopuścić do podobnej tragedii. Podobnie, gdy Jezus mówi o dramatycznych wydarzeniach, które nieuchronnie nadejdą, ma na uwadze nasze dobro, chce nas przygotować do trudnych sytuacji, byśmy umieli w nich zachować spokój i postępować mądrze.
Cała eschatologia przekazana w Ewangelii dobrze harmonizuje z danymi współczesnej nauki. Przemijalność świata, a zwłaszcza życia na naszej planecie, jest faktem bezspornym. Jedynie krótkowzroczny człowiek nie chce się z nim liczyć Zbawienia dostąpią jedynie mądrzy, którzy dostosują swe życie dokładnie do instrukcji podanej przez Jezusa. Człowiek się zgubił. Trzeba, by kaznodzieje, katecheci, wychowawcy przekazali pełną ewangeliczną prawdę o końcu świata. W jej bowiem świetle zagubiony człowiek może odnaleźć drogę swego ocalenia.
Ks. Edward Staniek