sobota, 6 października 2007
Słowo Metropolity Krakowskiego
Drogie Rodziny archidiecezji krakowskiej
Codziennie odmawiam za Was dziesiątkę różańca świętego. Jest moim gorącym pragnieniem, abyście w duchowej łączności ze mną podjęli także tę moją osobistą modlitwę za rodziny.
Niech modlitwa rodzin wzajemnie za siebie wyprosi u Boga za wstawiennictwem Maryi, Królowej Rodzin i Różańca Świętego tę łaskę, by archidiecezja krakowska stawała się coraz bardziej wielką rodziną rodzin.
sobota, 6 października 2007
Przez cały okres jesienno-zimowy wszelkie nabożeństwa wieczorne
w dni powszednie będziemy odprawiać o godz. 17.00.
W październiku przeżywamy główny odpust parafialny ku czci Matki Bożej Dziekanowskiej.
Październik, to miesiąc różańcowy, miesiąc gromadzenia się na wspólną modlitwę tak bardzo umiłowaną przez Matkę Bożą i dlatego modlitwę skuteczną. Tę modlitwę bardzo ukochali wszyscy czciciele Matki Najświętszej. Jesień zachęca nas do zadumy. Gdzież jak nie w sanktuarium maryjnym winna rozbrzmiewać, nawet przez cały rok modlitwa różańcowa.
Wierni, którzy odmawiają różaniec, w kościele, lub w rodzinie mogą zyskać odpust zupełny. Aby zyskać całkowite darowanie kar za grzechy już odpuszczone trzeba:
a) odmówić 5 dziesiątków bez przerwy,
b) do modlitwy ustnej dodać trzeba rozmyślanie tajemnic różańcowych,
c) przy publicznym odmawianiu różańca trzeba zapowiadać odmawiane tajemnice, natomiast w prywatnym odmawianiu różańca wystarczy, by z modlitwą ustną łączyć rozważanie danej tajemnicy.
Odpust cząstkowy zyskać możemy odmawiając: Litanię do NMP i modlitwę do Św. Józefa.
czwartek, 20 września 2007
Rozpoczęliśmy wrzesień, miesiąc kojarzący się z ważnym i tragicznym wydarzeniem - początkiem drugiej wojny światowej. Pamiętajmy w naszych modlitwach o poległych w 1939 roku.
Wrzesień rozpoczyna się pierwszą sobotą września. Msze św. z nabożeństwem do Niepokalanego Serca NMP będą o godz. 7.00 i o 18.00. Po rannej Mszy św. ok. godz. 10.00 pojedziemy z Panem Jezusem do chorych. Prosimy kierowców o pomoc. Na wieczorną Mszę św. gromadzą się wszyscy, a szczególnie ci, którzy kochają Matkę Najświętszą i czują się Jej dziećmi. Pierwsza sobota miesiąca jest dniem szczególnej czci Matki Bożej, Jej Niepokalanego Serca, dlatego na Mszę św. winni przychodzić wszyscy czciciele Matki Najśw., a więc szczególnie członkowie Żywego Różańca, Rycerstwo Niepokalanej. Zapraszamy też wszystkich, którzy podjęli się Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego, a szczególnie wszystkich, którzy chcą czuwać z Janem Pawłem II. Po Mszy św. będzie zmiana tajemnic różańcowych.
Rozpoczyna się nowy rok szkolny i katechetyczny. W tym roku dzieci i młodzież rozpoczną naukę w szkole w poniedziałek – trzeciego września. W poniedziałek – 3.09 - dzieci i młodzież z całej Parafii wraz ze swoimi wychowawcami przyjdą na Mszę św. do naszego Sanktuarium o godz. 8.00. Zapraszamy na Mszę Świętą, w której upraszać będziemy Boże błogosławieństwo na czas żmudnego zdobywania wiedzy. Rodzicom przypominamy, że edukacja szkolna i religijna powinna być przedmiotem właśnie ich troski. Rodzina jest pierwszym miejscem, w którym dzieci zdobywają wychowanie, w tym też religijne. Szkoła, katecheza i Kościół stanowią w tym niezbędne uzupełnienie, ale nie zastąpią rodziców. Podczas zawierania sakramentu małżeństwa składana była przysięga, w której małżonkowie zobowiązywali się do katolickiego wychowania potomstwa. Do rodziców zatem należy obowiązek towarzyszenia podczas formacji religijnej dzieci i młodzieży.
Spowiedź dzieci na początek roku szkolnego będzie w pierwszy czwartek i pierwszy piątek od godz. 17.00, tak by z nowym rokiem szkolnym dzieci mogły rozpocząć nabożeństwo pierwszych piątków miesiąca.
czwartek, 20 września 2007
Wypowiedzi naukowców i lekarzy
Życie człowieka rozpoczyna się w momencie poczęcia. To fakt biologiczny, medyczny, niepodważalny. Przyjęcie do wiadomości tego faktu winno u każdego, niezależnie od wyznawanego światopoglądu, prowadzić do bezwarunkowego szacunku wobec życia każdej poczętej istoty ludzkiej. A oto wypowiedzi naukowców i lekarzy:
„Komórkę jajową od momentu zapłodnienia nazywamy zarodkiem, ale nie ulega wątpliwości, że jest to człowiek.” prof. dr hab. med. Bogdan Chazan, specjalista krajowy w dziedzinie położnictwa i ginekologii, „Służba Życiu. Zeszyty Problemowe” nr 2/3/1999.
„Żywot człowieka rozpoczyna się w momencie poczęcia, to jest zapłodnienia i kończy się w momencie śmierci.” prof. zw. dr hab. med. Rudolf Klimek, członek Królewskiego Towarzystwa Lekarskiego w Londynie, CM UJ.
„W świetle obecnej wiedzy nie ulega wątpliwości, że życie człowieka zostaje zapoczątkowane w następstwie połączenia się dwu komórek rozrodczych – gamet – żeńskiej i męskiej w postać komórki macierzystej zwanej zygotą, która o tej chwili zaczyna żyć własnym rytmem.” prof. dr hab. med. Maria Rybakowa, Komitet Rozwoju Człowieka Wydziału Nauk Medycznych PAN Warszawa-Kraków „Służba Życiu. Zeszyty Problemowe” nr 2/3/1999.
„Po zapłodnieniu, to jest zespoleniu się jądra komórki jajowej z jądrem plemnika (co następuje w jajowodzie, blisko jego ujścia od strony jajnika) powstaje całkowicie nowa, odbiegająca od genotypów rodzicielskich, odrębna jakość genetyczna – nowa osoba ludzka. Zestaw jej genów w komórkach somatycznych nie ulegnie już zmianie do końca życia.” prof. dr hab. Bolesław Suszka, biolog, pracownik naukowy PAN.
czwartek, 20 września 2007
Rozważania Jana Pawła II
Świeccy wyznają swoją wiarę
„Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie” (Mat 5, 16).
Jesteście solą ziemi!
Jesteście światłem świata!
„Powołanie bowiem chrześcijańskie jest z natury swojej również powołaniem do apostolstwa”.
Jest to centrum przepowiadania i świadczenia wiary chrześcijańskiej. Dlatego zasadniczą postawą świadka wiary jest wyznawanie wiary, którą głosi w uległości nawracającemu Duchowi Bożemu i życiu ukształtowanemu według tej mądrości Bożej. Jako świadkowie Boga nie jesteśmy dobrowolnymi właścicielami otrzymanego orędzia: jesteśmy odpowiedzialni za dar, który należy wiernie przekazywać. Z lękiem i drżeniem z powodu własnej słabości Apostoł zaufał „ukazywaniu ducha”, przekonującej sile „mocy Bożej (Kor 2, 4-5).
czwartek, 20 września 2007
Uroczystość ta obchodzona jest w obu Kościołach, Wschodnim i Zachodnim od piątego wieku, dla uczczenia krzyża Chrystusowego. W średniowieczu obchodzono w ten sposób również pamiątkę owego krzyża, który ukazał się na widnokręgu cesarzowi Konstantynowi przed bitwą z Maksencjuszem, a zarazem dla uczczenia faktu znalezienia przez matkę cesarza Konstantyna, św. Helenę drzewa Krzyża Świętego w czasie wyprawy do Ziemi Świętej.
W siódmym wieku miało też miejsce inne zdarzenie, które dodawało jeszcze nowego blasku temu świętu. Otóż w roku 614 władca Persji Chosroes II, zawzięty wróg chrześcijan wtargnął ze swoimi wojskami do Palestyny, która wtedy należała do cesarstwa rzymskiego. Zwycięzcy plądrowali głównie świątynie chrześcijańskie, przy aplauzie Żydów niechrześcijan. Wówczas to najeźdźcy zabrali m.in. Krzyż Święty i uwięzili patryjarchę Zachariasza, spodziewając się sowitego okupu za świętą relikwię. Część wojsk perskich doszła aż do Chalcedonu pod Konstantynopolem. Cesarz rzymski Herakliusz wystraszony z powodu klęski, zamierzał uciekać do Afryki, ale ówczesny patryjarcha Konstantynopola Sergiusz zachęcał go do ufności w Boga i zaprowadziwszy go do kościoła św. Zofii odebrał od niego przysięgę, że będzie walczył w obronie wiary. Nastąpił dziwny przewrót w losach wojny: Herakliusz począł wygrywać i dotarł aż do Persji, wtedy zawarł z władcą Persji pokój, którego pierwszym warunkiem był zwrot Krzyża Świętego. Wiosną roku 623 Herakliusz wraz z orszakiem udał się do Jerozolimy, aby zwrócić Krzyż prawowitym właścicielom. Za namową patryjarchy Zachariasza cesarz szedł boso odziany w ubogą siermięgę.
Pamiątka Podwyższenia Krzyża Świętego co roku uroczyście jest obchodzona w parafii w Mogile – Nowej Hucie, jest to kilkudniowy odpust.