polski english français deutsch italiano nederlands
niedziela, 4 maja 2008

150 lat Lourdes

          150-ta rocznica objawień Matki Bożej w Lourdes

   Objawienia Matki Bożej w Lourdes w 1858 r. są niezwykle ważnym wydarzeniem w historii Kościoła, są równocześnie wielkim Bożym darem dla całej ludzkości.
Oto w dniu 11 lutego 1958 roku czternastoletniej dziewczynce – Bernadettcie Soubirous w grocie Massabielle koło Lourdes ukazała się po raz pierwszy Matka Najświętsza. To pierwsze spotkanie z tajemniczą „piękną Panią”, było dla Bernadetty tak wielkim przeżyciem, że od tamtej pory odczuwała wewnętrzne przynaglenie, aby jak najszybciej iść do groty na kolejne spotkanie.
   Matka Najświętsza ukazywała się Bernadettcie 18 razy. W czasie tego pierwszego spotkania Bernadetta odmawiała sama różaniec i kiedy zakończyła „piękna Pani” znikła. Bernadetta pytana o to, jak wygląda „piękna Pani”, opisała ją w następujący sposób: "Miała białą suknię przewiązaną niebieską wstęgą, biały welon na głowie i złocistą różę na każdej stopie. Na ramieniu trzymała różaniec. Była bardzo piękna, naj-piękniejsza ze wszystkich kobiet, jakie do tej pory poznałam. Była bardzo młoda. Nie była starsza ode mnie." Bernadetta odmawiała też różaniec w czasie każdego następnego spotkania. Matki Najświętszej nie widziały pozostałe dwie dziewczynki, które wtedy były razem z Bernadettą, nie widzieli jej też nigdy inni uczestnicy pozostałych spotkań Bernadetty z Matką Bożą w grocie Massabielle, chociaż na każde następne spotkanie przybywały coraz większe rzesze ludzi. Matka Najświętsza pojawiała się w momencie kiedy Bernadetta zaczynała odmawiać różaniec. Jak stwierdzali obecni tam ludzie, dziewczynka popadała wtedy w ekstazę. Na drugie spotkanie Bernadetta przyniosła z sobą wodę świeconą słusznie sądząc, że jeżeli jest to sprawka szatana, to kiedy pokropi ukazującą się niewiastę wodą świeconą to ona zniknie. Ale kiedy Bernadetta poczęła kropić „piękną Panią”, ta się tylko uśmiechała. Dopiero w czasie trzeciego objawienia Matka Boża przemówiła do Bernadetty, prosząc: „Czy możecie wyświadczyć mi łaskę i przychodzić tutaj przez 15 dni”. Powiedziała też do Bernadetty: „Nie obiecuję Ci szczęścia na tym świecie, lecz w innym”.    W czasie czwartego objawienia Bernadetta przyszła do groty, za namową swojej ciotki z zapaloną świecą i tak już było aż do 14 objawienia. Również obecnie pielgrzymi udający się do Lourdes zabierają ze sobą świece.
   W czasie kolejnego objawienia Matka Boża poleciła Bernadettcie napić się wody z maleńkiego źródełka w pobliżu groty. Odtąd woda ta była i jest narzędziem wielu cudownych uzdrowień i nawróceń. Nadzwyczajne uzdrowienia zaczęły przyciągać na miejsce objawień tysiące ludzi.
   W tamtych czasach było wielu ludzi nastawionych sceptycznie do objawień w Lourdes, a także takich, którzy wszelkimi sposobami starali się przeszkodzić w uznaniu objawień w grocie Massabielskiej za cudowne. Wielu z nich później się nawróciło. W czasie objawień Matka Boża kilka razy prosiła Bernadettę, aby ludzie pokutowali i modlili się o nawrócenie grzeszników.
   W czasie jednego ze spotkań z Matka Najświętszą Bernadeta otrzymała podwójną misję: powiedzieć kapłanom, żeby przyszli w procesji oraz by wybudowali tam kaplicę. Nie wiedziała, kim była ukazująca się jej Pani. Proboszcz polecił, by o to pytała. Kiedy dziewczynka stawiała pytanie, Pani, zamiast odpowiedzieć, uśmiechała się w milczeniu. Dopiero 25 marca 1858 w święto Zwiastowania, „piękna Pani” powiedziała: „Jestem Niepokalanym Poczęciem” .
   22 lipca 1858r. ordynariusz Tarbes, bp Laurence, powołał komisję kanoniczną do zbadania prawdziwości objawień. Komisja ta po wielokrotnym przesłuchaniu Bernadetty i innych świadków, a także po szczegółowym badaniu wszystkich przypadków cudownych uzdrowień stwierdziła nadprzyrodzony charakter objawień w Lourdes. Biskup Laurence swoim dekretem potwierdził prawdziwość objawień i orzekł, że wierni mogą w nie wierzyć. W miejscu tym w roku 1874 wzniesiono statuę Madonny z Lourdes, potem neogotycką bazylikę. Lourdes to dziś największy we Francji i jeden z największych na świecie ośrodków kultu Maryjnego odwie-dzany rocznie przez 6 mln osób z całego świata.
   Bernadetta Soubirous w 1866 r. wstąpiła do klasztoru sióstr w Newers i przebywała tam aż do swojej śmierci w dniu 16 kwietnia 1879r. Jej beatyfikacja odbyła się w 1925r. a kanonizacja w 1933 roku w Watykanie. Ciało św. Bernadetty znajduje się w szklanym sarkofagu umieszczonym w kaplicy klasztornej w Newers i nadal zachowuje zadziwiającą świeżość oraz piękno i wbrew wszelkim prawom natury nie ulega procesowi rozkładu.
                                                              S.D. (na podstawie dwumiesięcznika „Miłujcie się”)




Odwiedzona przez Ciebie strona internetowa korzysta z tzw. cookie. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.
Zamknij komunikat.