Matce Bożej Dziekanowskiej (wiersze)
Koronacja Matki Bożej Dziekanowskiej staÅ‚a siÄ™ ważnym wydarzeniem nie tylko dla Parafian. PowiÄ™kszyÅ‚o siÄ™ wtedy grono czcicieli naszej Matki. Wielu jednak, chociaż mieszka dalej od Dziekanowic, od dawna czciÅ‚o naszÄ… KrólowÄ…, a koronacja byÅ‚a dla nich, podobnie jak dla nas szczególnym aktem wdziÄ™cznoÅ›ci i gÅ‚Ä™bokiej czci dla Tej, która sama obraÅ‚a sobie to Dziekanowskie Wzgórze, by rozdzielać Boże Å‚aski swemu ludowi. Oto artykuÅ‚, który ukazaÅ‚ siÄ™ zaraz po Koronacji Cudownego Obrazu Matki Bożej Dziekanowskiej w tygodniku "Katolik" nr 41 (z 13.10.1991 r.)
W dowód wdziÄ™cznoÅ›ci za otrzymane i doznawane Å‚aski Matce Bożej Dziekanowskiej z okazji Koronacji w dniu 29 wrzeÅ›nia br. chcÄ™ zÅ‚ożyć publicznie, jeżeli to możliwe, podziÄ™kowanie w charakterze skromnego i tak nieudolnego wiersza na Jej cześć. Tym skromnym gestem chcÄ™ doÅ‚Ä…czyć swojÄ… wdziÄ™czność do grona wielbicieli Matki Bożej Dziekanowskiej.Z caÅ‚ego serca gorÄ…co pragnÄ™, aby MatkÄ™ Bożą DziekanowskÄ… uznawano jako CudownÄ…. O Jej Å‚askach Å›wiadczÄ… liczne wota, które znajdujÄ… siÄ™ od niepamiÄ™tnych lat w koÅ›ciele parafialnym Dziekanowice, gm. Dobczyce w powiecie MyÅ›lenickim koÅ‚o Krakowa.
O! Cudowna Piękna Pani
Dziekanowska i parafii,
Uśmiechasz się do swych ludzi
Błogosławisz ich łaskami.
Nie wiem, kiedy, jakim cudem
Złączyłaś się z tamtym ludem
Stałaś się ich powiernicą,
MatkÄ…, KrólowÄ…, ObietnicÄ…
Do dziÅ›, Obraz Twój Cudowny,
Zdobi ołtarz bocznej nawy
Twoja postać w tym obrazie
SkÅ‚ania lud Twój do poprawy.
Był tam proboszcz budowniczy,
Co zbudowaÅ‚ KoÅ›cióÅ‚ Pani,
Która do dziÅ› patronuje
W prośbach ludzi pośredniczy.
O! Cudowny Piękny Kwiecie!
Miej proboszcza w swej opiece
Za swą miłość do swej Pani
Oddał ciało ubezpiece!
Piękną duszę, jak kwiat lilii!
Oddał w ręce swojej Pani
Nowy koÅ›cióÅ‚ oddaÅ‚ wiernym,
A sam spoczÄ…Å‚ pod murami.
Na tych murach siedzÄ… ptaszki
Niczym małe cherubinki
i śpiewają "Pieśń Proboszcza"
ZanoszÄ…c je do Panienki!
Na cześć Pani Dziekanowskiej
PiszÄ™ wzmiankÄ™ o proboszczu,
Który cierpiaÅ‚ bardzo wiele
I modlił się w swym kościele.
W Myślenicach w pewnym domu
Wisi Obraz Cudnej Pani
To tej samej Dziekanowskiej,
Co słynąca jest łaskami.
Tak po dwakroć Śliczna Pani
Śniła mi się w złotym blasku,
Która dziwnym swym sposobem
Mieszka u mnie na obrazku.
Do Niej co dzień wznoszę prośby,
By wybłagać przebaczenie
U Chrystusa mego Pana
Rankiem proszÄ…c na kolanach.
Prośbę wznoszę ja do Ciebie
O! Dziekanowska w złotej szacie
Ty, co świecisz w pięknym Niebie
Obyś wzięła nas do siebie.
Anastazja - Myślenice